Reisverslag 4: De zondag in New York

Het was dan weer zover. Vandaag het tweede dagje vrij gehad in New York. En natuurlijk moest ook deze weer helemaal vol worden gestopt. Inge en ik hadden al weer vroeg afgesproken op pad te gaan. Dus om 8:15 stonden we beiden klaar in de lobby om 4 blokken verderop naar The top of the Rock te gaan. Dat is het bovenste stukje van het Rockerfeller centre dat in de jaren van de grote depressie is gebouwd en zo werkgelegenheid verschafte voor 76.000 mensen. Het prachtige gebouw is niet zo sjiek ingericht als The Empire stat building, maar zeker net zo mooi! Eenmaal boven aangekomen was voor Inge de eerste grote stap al gezet. Ze heeft namelijk last van hoogtevrees en dan is een gebouw van meer dan 60 verdiepingen nogal een opgave.

Eenmaal boven aangekomen blijkt ze er niet zo veel last van te hebben, een grote overwinning dus. Doordat we zo vroeg waren hebben we meteen kunnen doorlopen wat echt heel erg fijn was. Ook boven aangekomen was het ook nog niet erg druk, dus we hebben hele mooi foto's kunnen maken. Het weer was perfect, weinig bewolking en geen enkel obstakel om kilometers ver te kunnen kijken.

Zelf had ik The Empire state building meegemaakt met nacht en dat was al prachtig. Maar dit was misschien nog wel mooier! De foto's bewijzen dat maar weer. Toen we het derde observationdek opliepen werd het snel frisser. Hier stonden niet van de handige glazen wanden, dus werd de wind ook niet tegen gehouden. Erg frisjes dus. En Inge was er ook wat minder blij mij, dus zijn we maar snel naar beneden toe gegaan.

Eenmaal weer op de begane grond aangekomen zijn we op zoek gegaan naar een heerlijk ontbijtje, dat we vonden in de vorm van broodjes die heerlijk belegd waren met kip, groenten en tig verschillende soorten sausjes. Natuurlijk kon ook hierbij een starbucks niet ontbreken. Deze zijn we echter niet meteen gaan halen, eerst maar eens naar Union Square toe gaan.

Dus hoppa, weer in de metro. Daar kennis gemaakt met een hele leuke, lieve dame genaamd Rosie. En ja, Rosie kon al de kleuren opnoemen, kiekeboe spelen en opposites benoemen. Het begon met gekke bekken trekken naar elkaar, de handen op het hoofd leggen, in de handen klappen en handen voor de ogen doen. Zonder iets te hebben opgemerkt was Inge wat verder van mij af gaan zitten, wat natuurlijk wel een beetje begrijpelijk is. En toen was de reis alweer voorbij en moest ik gedag zeggen tegen Rosie en haar ouders.

Het mooie aan New York is dat, wanneer je een metrostation uit loopt, het net lijkt alsof je een nieuwe wereld binnenstapt. Elk stukje New York is namelijk anders. En een Union square is daar een heel mooi voorbeeld van. We wilden daarna vrij snel door naar de Magnolia bakkerij uit Seks and the City. Toen we na een tijdje op Bleecker street aankwamen zijn we erachter gekomen dat bleecker street erg groot is en dat we totaal de verkeerde kant op waren gelopen. Niet echt heel chill. Vandaar dus dat we maar een tramlijn hebben gepakt en richting 5th avenue zijn gegaan om daar de dure winkels te gaan checken.

Voor mij betekende dat een bezoekje aan de apple winkel waar ik mijn eerste tablet op de kop heb getikt en voor Inge was toch wel het hoogtepunt haar Goldendiva chocolade aardbei. Nog in extase van haar chocolade gelukstoetje zei ze dat dit toch met stipt het hoogtepunt van New York was, de fantastische broadway musical komende op de tweede plaats. Daarna heeft ze nog een prachtige tas gekocht van Michael Kors en zijn we verder gegaan naar een goede sneakerwinkel, want ja, mijn lieve zusje wilde graag Vans hebben uit Amerika, want die zijn zo mooi! (en goedkoop)

Nadat Inge wat stijlvolle stappers heeft gekocht en er een paar Vans voor mijn lieve zusje waren betaald kon ik het niet laten om zelf ook maar eens een goed stel stampschoenen aan te schaffen. Bepakt en bezakt toen maar richting Central Park gegaan, wat dat moesten we OOK nog doen.

Daar eenmaal aangekomen werden we vrij snel aangesproken door een jongeman met een sterk buitenlands accent. Of we een fietstocht wilden doen. Hij leek degene te zijn die dat daar regelde dus we maakten een praatje met hem. Inge en ik besloten dat het leuk was om een fietstocht te doen in zo'n riksha. En Inge, zo tof als dat ze is, weet dan een prijs van 100 dollar af te dwingen tot 50 dollar, good job Inge!

Maar man, man ,man, wat hebben we kunnen lachen met die gozer. Het accent versterkte wat hij aan het vertellen was en hij wist alles heel goed te brengen. Vooral om het stukje over de film Enchanted moest Inge hartelijk lachen… De trip was fantastisch, zo konden we op de valreep nog net heel Central Park zien. Maar nu moesten we toch weer gaan, de bus zou over een 50 minuten vertrekken en we moesten ons nog een blokje of 50 verplaatsen… Dus we hebben Ilja snel zijn geld gegeven, met een dikke bonus erbij en zijn toen terug gaan racen.

Na wat gehaast kwamen we weer exact op tijd bij het hotel aan. De spullen waren al ingepakt, nu hoefden we alleen alles nog even in te laden. Helaas kwam ik er toen achter dat mijn slotje niet meer open wilde gaan. Erg vervelend want mijn laptop zat nog in de koffer. Precies ook de reden waarom ik nu om 6:52 Nederlandse tijd dit stukje nog aan het typen ben…

Ik ga het nu dus voor gezien houden, want over onze lange busreis willen jullie toch niets horen. Voor jullie nu, goedemorgen, voor mij nu *snurk snurk*.

Toedels en tot morgen! Wanneer we onze eerste echte werkdag gaan hebben!